Ödhbön

ödhbön (ødhbøn)

»lättbeld», lätt bevekt genom bön, villig att bönhöra. ss subst. nyttjadt som benäming på ett helgon el. en helgonbild, måhända eg. beteckning för Kristus el. Kristubild, krucifix af ett visst slag; jfr Fdan. sanctæ hiæalp, sanct hiælper; Mnt. sunte hulpe, sunte hulper; se E. Jørgensen, Helgendyrkelse i Danmark s. 38 f.; Mackenprang, Aarb. f. Nord. Oldk. 1907 s. 52 f. " lego. .. beate ødhløn in ecclesia gilberghum vnam causlam de baldachin" SD 3: 287 (1316). Jfr från Danmark: rcognosco me. .. bona s. crucis videl. b. ødbøns in bøstorpæ et næwestæbølæ sita. .. que bona pater uxoris meet pater ipsius. .. in sua defensione in 60 annis et ultra ex parte ejuSDem crucis haberunt ad mensam sacerdotis in bøstorpæ. .. cum trunco altaris prefati b. ødbøns scotasse. .. tali conditione adjecta, quod rector ecclesie unam missam in qualibet ebdomada in honorem s. crucis b. ødløns. .. celebratit et 4 lumina, tria minora recte in opposto ante crucem et quartum majus a sinistro latere jnxta crucem, tenat omni anno Repertorium diplomatium regni danici mediævalis 3: 818 (odat. diplom från förra hälften af 1400-talet). ib 731 (1448).

Orthography: Early Old Swedish used different letters for ä and ö, so ödhbön may have also been written as ødhbøn

Part of speech: nn

• ödbönnen VGL IV 16: 13),

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚯᚦᚼᛒᚯᚿ
Medieval Runes were used in Sweden from 12th to 17th centuries.